In 2010 waren wij, allebei niet voor de eerste keer, maar wel voor het eerst samen, op Paros. We vonden de sfeer en omgeving daar zo mooi, dat we tegen elkaar hebben gezegd: “als wij ooit gaan trouwen, dan doen we dat hier!” Een intieme bruiloft met onze naaste vrienden en familie in de warme Griekse zon, dat leek ons allebei wel heel erg mooi.
Niet veel later besloten we om de stap te nemen, en als het enigszins mogelijk zou zijn wilden we onze droom om dat in Griekenland te doen laten uitkomen. Na wat zoeken op internet kwamen we er al vrij snel achter dat het op eigen houtje wel een zeer lastige onderneming zou worden. Toen we de website van de Griekse Bruiloft zagen leek ons dat direct dé uitkomst, maar we verwachtten eigenlijk dat de kosten hoger zouden zijn dan binnen ons budget zou passen. Toch maakten we een afspraak met Brigitte, die meteen een professionele en warme indruk maakte, en ons aangenaam verraste met een heel redelijke prijs en bovendien de optie om ervoor te kiezen haar alleen het papierwerk te laten organiseren. Het idee dat Brigitte met ons mee zou gaan naar Griekenland en ons daar een zorgeloze bruiloft zou bezorgen sprak ons zo aan, dat we besloten om voor het ‘volledige pakket’ te kiezen.
Zo kwamen wij begin september aan op Paros, waar we een paar heel ontspannen dagen hebben doorgebracht voordat Brigitte drie dagen voor de bruiloft ook arriveerde. Onder het genot van een lekkere mezze hebben we op dinsdagavond doorgesproken wat onze ideeën en wensen waren. We hadden in de dagen ervoor natuurlijk mooi de tijd gehad om te bekijken waar we zouden willen trouwen, eten en feesten en hoewel het allemaal nog grote lijnen waren, hadden we toch wel een aardig beeld van hoe we de dag graag door wilden brengen. Woensdag gingen we onder leiding van Brigitte ‘aan het werk’.
Langs het gemeentehuis voor de ondertrouw, naar de cafeetjes en restaurants die we hadden uitgezocht, de taart en bloemen uitkiezen, een bootje reserveren. Alles op een rustig tempo, en ongelooflijk dat je in één dag kunt organiseren waar anderen in Nederland maanden over kunnen doen. En daar hadden we ons van te voren toch wel een beetje druk over gemaakt: ‘dat kan toch niet, een bruiloft met 35 gasten organiseren in 3 dagen?’ Brigitte heeft ons erop laten vertrouwen dat het wel mogelijk is, en ze had gelijk.
Steeds als we elkaar weer zagen nadat we even pauze hadden gehad, had Brigitte al van alles geregeld. Zo ook donderdagochtend weer, Brigitte had niet stil gezeten en weer heel veel losse indjes aan elkaar geknoopt! We zijn die dag weer samen op stap geweest om de laatste details te organiseren. Rond een uur of 3 ’s middags waren we klaar en hadden we weer ‘vrij’ zodat we de middag en avond nog gezellig met onze vrienden en familie, die sinds woensdag allemaal op het eiland waren, konden genieten in Griekse sferen.
Vrijdag, dé dag. Rond half 8 wakker geworden en de dag rustig begonnen. Aine vertrok naar het hotel van zijn beste vriendin en heeft zich daar omgekleed. Voor Daphne kwam de door Brigitte geregelde kapster naar het pension toe, een half uur te laat, waardoor de stress toch wel even toesloeg want geheel in Nederlandse stijl wilden we toch wel echt ‘op tijd’ beginnen. Even omschakelen, alles loslaten, en overgave aan de Griekse cultuur.
Rond 11 uur konden wij elkaar in de prachtige gekleurde tuin van ons pension, in aanwezigheid van alle gasten, ontmoeten. Wat een magisch moment!
En magisch bleef het de hele dag: onder de vijgenboom naast het gemeentehuis met uitzicht op zee, onder het genot van live traditionele Griekse huwelijksmuziek, hebben we ‘ne’ tegen elkaar gezegd. Daarna begeleidden de Griekse muzikanten ons naar de molen aan zee, waar we de taart hebben aangesneden.
Na een fotoshoot in het dorpje met witte huizen en blauwedeuren zijn we letterlijk in het bootje gestapt voor een tochtje naar Aliki, waar we hebben geluncht.
De bemanning van de boot was enorm vriendelijk en voelde de sfeer goed aan: de muziek ging harder, voetjes gingen in het water en van de vloer. Nadat we ons even hadden opgefrist hebben we ’s avonds nog heerlijk gegeten in de tuin van restaurant Appollo, waar we weer met enorm veel aandacht werden ontvangen en we hebben de dag afgesloten met een mooi feestje in de Pebbles bar, een klein hooggelegen barretje met uitzicht op zee.
De dag was vol mooie verrassingen, heel ongedwongen, en we hebben intens kunnen genieten.
Alle mensen die bij deze dag betrokken waren, de bemanning van de boot, café en restauranteigenaars, de fotograaf en de vele Griekse toevallige voorbijgangers, hebben deze dag heel bijzonder gemaakt: overal felicitaties, gelukswensen en kleine extra’s!
Maar degene die er het meest voor heeft gezorgd dat wij ons nergens zorgen over hoefden te maken op onze grote dag was natuurlijk Brigitte. Zij had echt alles geregeld: vervoer voor onze gasten, muzikanten op de trouwlocatie, dat we tóch buiten mochten trouwen, hetgeen op Paros geen gewoonte is. De taart die precies op tijd bezorgd werd, de professionele fotograaf, het versierde bootje.
Op bijna onzichtbare wijze heeft zij deze dag alles in goede banen geleid. Zonder haar was dit allemaal niet mogelijk geweest.
Een vriend van ons sms-te laatst: “Wanneer gaan jullie weer trouwen? Dan kom ik weer!” En dat vinden wij ook!
Ainé en Daphne
